Օրացույց պատրաստելու համար անհրաժեշտ է ունենալ մկրատ, գունավոր թուղթ, գծամատիտ, կամ գրիչ։ Նախ վերցնում ենք ցանկացած գույն ու այն կտրում ենք տափակ ափսեի չափ և վրան գրում շաբաթվա օրերը։ Հետո կտրում ենք ավելի փոքր շրջան։ Վրան գրում ենք մեկից մինչև երեսունմեկ թվերը։ Ապա կտրում ենք լայն բաժակի չափով ևս մի շրջան ու գրում մանր, բայց տեսանելի ամիսները։ Վերջի շրջաի վրա գրում ենք տարվա եղանակները, ապա պատրաստում ենք սլաք ինչպես տրված է նկարում։ Օրը փոխելու դեպքում պետք է շարժել ամսաթվի և շաբաթվա օրերի շրջանները։

My favourite season is winter because my birthday is in winter. We celebrate the New Year in December.The winter months are December, January and February. My birthday is in December 14.I love winter very much.whinter we can meak snowmen,we can play snowball.🥶Its cold in winter

(«Մյունխհաուզենի արկածները» գրքից)

Ռուդոլֆ Էրիխ Ռասպե

Բայց դուք մի կարծեք, խնդրեմ, որ ես միայն անտառներում ու դաշտերում եմ ճանապարհորդել: Ոչ, ես շատ անգամ լողացել եմ նաեւ ծովերի ու օվկիանոսների վրայով, եւ ինձ հետ այնպիսի արկածներ են պատահել, որ ոչ ոքի հետ չեն պատահել:

Մի անգամ մի մեծ նավով Հնդկաստան էինք գնում: Եղանակը հրաշալի էր: Բայց երբ մի ինչ-որ կղզու մոտ խարիսխ գցեցինք, ուժեղ փոթորիկ բարձրացավ:

Փոթորիկն այնքան ուժեղ էր, որ կղզուց մի քանի հազար (այո, մի քանի հազար) ծառ պոկեց եւ ուղիղ դեպի ամպերը վեր հանեց: Հարյուրավոր փութ կշռող հսկա ծառերն այնքան էին բարձրացել, որ գետնից նայելիս բմբլի չափ էին թվում:

Բայց հենց որ փոթորիկը վերջացավ, իսկույն արմատներ գցեց այնպես, որ կղզու վրա փոթորկից ոչ մի հետք չմնաց:

Զարմանալի ծառեր են, այդպես չէ՞: Ասենք, մի ծառ բոլորովին չվերադարձավ:

Բանը նրանումն է, որ, երբ այդ ծառը վեր թռավ, նրա ճյուղերի վրա գտնվում էր մի չքավոր գյուղացի իր կնոջ հետ: Ինչո՞ւ էին նրանք ծառը բարձրացել: Շատ պարզ՝ որ վարունգ քաղեն, որովհետեւ այդ երկրում վարունգը ծառի վրա է աճում:

Այդ կղզու բնակիչները ամեն բանից շատ վարունգն են սիրում եւ ուրիշ ոչինչ չեն ուտում. վարունգը նրանց միակ կերակուրն է:

Խեղճ գյուղացիները, փոթորկից բռնված, ստիպված էին ամպերի տակ օդային ճանապարհորդություն կատարել:

Երբ փոթորիկը հանդարտեց, ծառն սկսեց վար իջնել: Գյուղացին եւ գեղեցկուհին շատ հաստ էին, նրանք իրենց ծանրությամբ ծառը ծռեցին եւ ընկան ոչ թե այնտեղ, ուր առաջ աճում էր, այլ ուրիշ տեղ՝ այդ երկրի թագավորի վրա եւ, բարեբախտաբար, ինչպես մժեղի, տրորեց նրան:

— Բարեբախտաբար, — կհարցնեք դուք: Ինչո՞ւ բարեբախտաբար: Որովհետեւ այդ թագավորը շատ խիստ մարդ էր եւ կղզու ժողովրդին գազանի պես տանջում էր:

Ժողովուրդը շատ ուրախացավ, որ իրենց տանջողը ոչնչացավ, եւ նրա թագն ինձ առաջարկեց:

— Խնդրում ենք, բարի Մյունխհաուզեն, մեր թագավորը եղիր:

Դու այնքա՜ն իմաստուն ես, այնքա՜ն համարձակ:

Բայց ես կտրականապես մերժեցի, որովհետեւ վարունգ չեմ սիրում:

Հարցեր եւ առաջադրանքներ

1. Դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերն ու օնլայն բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։

Փութ-պակասություն

Խարիսղ-նավը կանգնացնող ծանրաքաշ իր

Չքավոր-աղքատ

2. Առանձնացրո՛ւ ամենաուրախ եւ ամենատխուր հատվածները:

Բայց դուք մի կարծեք, խնդրեմ, որ ես միայն անտառներում ու դաշտերում եմ ճանապարհորդել: Ոչ, ես շատ անգամ լողացել եմ նաեւ ծովերի ու օվկիանոսների վրայով, եւ ինձ հետ այնպիսի արկածներ են պատահել, որ ոչ ոքի հետ չեն պատահել:

Բարեբախտաբար, կհարցնեք դուք: Ինչո՞ւ բարեբախտաբար: Որովհետեւ այդ թագավորը շատ խիստ մարդ էր եւ կղզու ժողովրդին գազանի պես տանջում էր:

3. Տրված համառոտ նախադասությունները ընդարձակի՛ր:

Եղանակը հրաշալի էր:

Նավարկելիս բոլոր նավաստիների համար եղանակը իսկապես հրաշալի էր։

Փոթորիկ բարձրացավ:

Մի մռայլ օր այլանդակ և ավերակներով լի անմարդաբնակ կղզու աղտոտության պատճառով փոթորիկ բարձրացավ։

Ժողովուրդն ուրախացավ:

Գյուղի բարի ժողովուրդը իմանալով, որ իրենք նոր թագավոր ունեն շատ ուրախացան։

3. Դուրս գրի՛ր հոգնակի բառեր եւ դարձրո՛ւ եզակի: Օրինակ՝ անտառներ-անտառ։

Անտառներ-անտառ

դաշտեր-դաշտ

Արկած-արկածներ

Բնակիչներ-բնակիչ

Ամպեր-ամպ

Արմատներ-արմատ

Ծովեր-ծով

Օվկիանոսներ-օվկիանոս

4. Տեքստից դուրս գրի՛ր համապատասխան բառեր եւ լրացրո՛ւ աղյուսակը:

Ինչպիսի՞	Ի՞նչ	Ի՞նչ է անում
Մեծ	նավ	ճանփորդել
Հրաշալի	ամպ	պատահել
ուժեղ	փոթորիկ	բարձրացնել
ծառ	ծով	պոկել
հսկա	գյուղացի	թվալ

5. Տրված վերնագրերից մեկն ընտրի՛ր ու հեքիաթ հորինի՛ր:

Paint-ով համապատասխան նկար նկարի՛ր եւ հրապարակի՛ր բլոգում:

«Ծիծաղի փոթորիկը», «Թռչող կղզին», «Ելակի ծառերի անտառում»

«Ելակի ծառերի անտառում»

Լինում է չի լինում մի ելակի անտառ է լինում,բայց այդ ելակի կանաչ պոչը որտեղ գցես այտեղ ելակի թուփ կաճի։Օրինակ մի օր ես տեսա,որ մի աղջիկ այդ ելակի պոչը գցեց փողոցի մեշտեղը չիմանալով ,որ այտեղ ելակի թուփ կաճի,բայց ամենազարմանալին այն էր ,որ այդ ելակի թուփը շատ մշուտ աճեց և ավտոմեքենաների ճանապարհը փակեց , ավտոմեքենաները չկարողացան անցնել այդ ճանապորհը։Իսկ հետո մի մայրիկ եկավ Ելակի ծառերի անտառից և նրա ձեռքերի ափերի մեջ շատ ելակներ կաին և աղջիկը մտածեց,որ այդ ելակները թունաոր են և ասաց։

-Հենց հիմա այդ ելակները թափեք հատակին,-ասաց աղջիկը։

-Ոչ ես չեմ թափի հատակին ,որովհետև ես հազիվ եեմ հավաքել,-ասաց մայրիկը։

Մեր տունը սեփական է և ունի մեծ այգի։Այգում շատ ծառեռ։Իսկ ծառերից մեկի վրա մի գեղեցիկ բույն է լինում,որը մի գեղեցիկ ծիտիկն է հյուսած լինում։Այդ ծիտիկը այնքան է ապրում մեր այգում,որ արդեն մեզ ճանաչում է,բայց ծիտիկը մենակ չի ապրում,նրա հետ ապրում է իր մեկ ձաքը։Ծիտիկը ամեն առավոտ գնում է կեր մանգա իր ձագի և իր համար։Ես երբ տեսնում եմ այդ ամենը ամեն անգամ արագ վազում եմ տուն հաց բերելու,բերում եմ դնում մի ապահով տեղ։Ծիտիկը գալիս է և հացը տանում է իր բույն։Բայց մի օր էլ ես տեսա,որ իմ այգում ինչվոր բան է ծլվլում,վազեցի դուրս և տեսա,որ ծիտիկի ձագը ընկել է բնից և չի կարողանում բարձանալ,իակ մայրը բնից գլուխը հանած լաց է լինում։Ես կանչեցի իմ մայրիկին և ասացի ամեն ինչ ։Մայրիկս լսեց և ասաց։

-Արագ գնա աստիճանը բեր գեղեցկուհիս,-ասաց մայրիկը․

-Եղավ հիմա կբերեմ,-ասացի ես։

Իսկ հետո ես բերեցի աստիճանը և մայրիկս բարձրացրեց ձագին իր մայրի մոտ։Իսկ հետո

մայրիկը սկսեց չլացի,որովհետև

ձագը արդեն իր մոտ էր։ԵՎ այդպես մայրը և իր ձագը սկսեցին ապրել ուրախ և երջանիկ։

Ռուդոլֆ Էրիխ Ռասպե

(«Մյունխհաուզենի արկածները» գրքից)

Բարեբախտաբար, ես հիշեցի, որ Թուրքիայում մի այնպիսի բույս կա, որը շատ արագ է աճում եւ, երբեմն, մինչև երկինք հասնում։

Դա բակլան է։ Մի րոպե անգամ չկորցնելով, մի այդպիսի բակլա տնկեցի, եւ բակլան իսկույն սկսեց աճել։

Աճեց, աճեց ու շուտով հասավ լուսնին։

— Ուռա՜,– գոչեցի ես եւ սկսեցի ցողունով վեր բարձրանալ։ Մի ժամից հետո լուսնին հասա։

Կացինս գտնելու համար երկար ժամանակ կորցրի։ Լուսինն էլ է արծաթից, կացինն էլ. արծաթը որ արծաթի վրա դնես, չի երեւա։ Վերջիվերջո կացինս գտա մի կույտ փտած դարմանի մեջ։

Ուրախ-ուրախ գոտուս մեջ խրեցի եւ ուզում էի ցած իջնել։

Բայց չհաջողվեց, արեգակը չորացրել էր բակլայի ցողունը, որը կտոր-կտոր եղավ ու թափվեց։ Վշտից լացս հազիվ պահեցի։

Ի՞նչ անել։ Ի՞նչ անել։ Մի՞թե ես էլ երկիր չեմ վերադառնա։ Մի՞թե ամբողջ կյանքս պիտի անցկացնեմ այս սառած լուսնի վրա։

Օ՜, ո՛չ, ո՛չ մի դեպքում։

Վազեցի իսկույն դեպի դարմանի կույտը եւ սկսեցի նրանից պարան հյուսել։ Պարանը կարճ դուրս եկավ, բայց ոչինչ։ Սկսեցի պարանով ցած իջնել։ Ձախ ձեռքով իջնում էի, իսկ աջով կացինն էի բռնել։

Շուտով պարանը պրծավ, եւ ես օդում կախված մնացի՝ երկնքի եւ երկրի միջեւ։ Սարսափելի էր, բայց գլուխս չկորցրի։

Երկար չմտածելով, ամուր բռնեցի պարանի ներքեւի ծայրը, կացնով տվի վերեւի ծայրը կտրեցի եւ կապեցի ներքեւի ծայրին։ Այս բանն ինձ գետնին իջնելու հնարավորություն տվեց։

Բայց եւ այնպես երկիրը հեռու էր, եւ շատ անգամ պետք եղավ պարանի վերեւի ծայրը կտրել եւ ներքեւի ծայրին կապել։ Վերջապես այնքան իջա, որ քաղաքի տներն ու պալատները երեւացին։ Մինչեւ գետնին հասնելը երեք կամ չորս մղոն էր մնում։

Եվ հանկարծ… Օ՜ սարսափ… պարանը կտրվեց։

Ես գետնին ընկա այնպիսի ուժով, որ կես մղոն խորությամբ փոս գոյացրի։

Ուշքի գալով, երկար մտածեցի, թե այդ փոսից ինչպես դուրս գամ։ Ամբողջ օրը ոչ կերա, ոչ խմեցի, մտածում էի ու մտածում։ Եվ հանկարծ ելքը գտա. եղունգներովս աստիճաններ փորեցի եւ այդ սանդուղքով գետնի երես դուրս եկա։

Օ՜, Մյունխհաուզենը երբեք չի կորչի։

Հարցեր եւ առաջադրանքներ

1. Բառարանի օգնությամբ գտի՛ր տրված բառերի հոմանիշները։

Ելք – դուրս գալու տեղ

Աստիճան – ելարան, սանդուղք

Սարսափ – վախ, երկյուղ, ահ,

Եղունգ – ճանկ, մագիլ

Կույտ – դեզ

2. Լրացրո՛ւ բաց թողնված տառերը՝ ք կամ կ:

Եր…ինք, սանդուղ…, ել…, եր…իր, քաղա…, ներ…եւ, արեգա…, Թուր..իա, բա…լա, ս…սել

Երկինք, սանդուղք, ելք, երկիր, քաղաք, ներքև, արեգակ, Թուրքիա, բակլա, սկսել

2. Լրացրո՛ւ սյունակները՝ տեքստից առանձնացնելով համապատասխան բառեր:

Առարկա (ի՞նչ)	Գործողություն (ի՞նչ անել)
բույս	տնկել
երկինք	հիշել
լուսին	աճել
ժամ	հասնել
ցողուն	գոչել
կացին	սկսել
արեգակ	բարձրանալ

6. Նախադասություններն առանձնացրո՛ւ վերջակետով:

Մի բակլա տնկեցի բակլան իսկույն սկսեց աճել աճեց ու շուտով հասավ լուսնին ես սկսեցի ցողունով վեր բարձրանալ մի ժամից հետո լուսնին հասա։

Մի բակլա տնկեցի։ Բակլան իսկույն սկսեց աճել։ Աճեց ու շուտով հասավ լուսնին։ Ես սկսեցի ցողունով վեր բարձրանալ մի ժամից հետո լուսնին հասա։

7. Գրի՛ր տրված բառերի հոգնակին:

Օրինակ՝ բակլա-բակլաներ

Ցողուն – ցողուններ

Երկինք – երկինքներ

Փոս – փոսեր

Բույս – բույսեր

Կացին – կացիններ

Ժամ – ժամեր

8. Նոր ավարտ հորինի՛ր:

Ուշքի գալով, երկար մտածեցի, թե այդ փոսից ինչպես դուրս գամ։ Ամբողջ օրը ոչ կերա, ոչ խմեցի, մտածում էի ու մտածում։ Եվ հանկարծ ելքը գտա։ Ես սկսեցի փոսի հետևը փորել և այդպես վերև բարձրացա։ Հավատացեք, Մյունխհաուզենը ամեն ինչի ելքը գտնում է։

I go to the gymnastics and school on Monday.

I go to the swimming pool and school Tuesday.

I go to the gymnastics and school on Wednesday.

I go to the gimnastics and school on Friday.

I go to the school and gimnastics and school on Friday.

I go to the painting on Saturday.

I go to the swimming pool on Sunday.

👩‍🎨🎨🖌️

🤸🏃

🏊

Եթե նախադասության մասերը ճիշտ միացնես, մի հետաքրքիր պատմություն կկարդաս

Continue reading →

պատմեմ իմ մասին․

Ողջյոըն,ես Աիդան եմ ։Ես ութ տարեկան եմ։Ես սովորում եմ երրորդ դասարանում։Ես սվորում եմ Հարավային դպրոց-պարտեզում։Իմ աշխատանքային գործիքն համակարգիչն է։Ես մեգիագետ եմ։Ես արագ եմ վազում

նկարագրեմ ինձ․

Ես ունեմ շագանակագույն մազեր և աչքեր։Ես սևամորդ եմ։Ես ունեմ փոքրիկ քիթ։

պատմեմ իմ բնավորության մասին․

Ես ընկերասեր,ուժեղ,բարի,կենդանասեր,համբերադար,բարեհամբույր,հոքատար,աշխատասեր,խելացի աղջիկ եմ։

1․ե՞րբ է ձեր ծնունդը     My birthday in December 14. 🌨️.

2․ ի՞նչ տոներ կան       Mothers day, new Year, easter.

3․ Ինչու՞ ես սիրում այս կամ այն եղանակը և այլն։     I love winter because it’s my birthday and new year.

4․ Ի՞նչ կարող ես անել ամռանը, որ չես կարող անել ձմռանը։

I can eat ice cream and watermalon. I can swim.

There are four seasons in a year. They are winter, spring summer and autumn. 

Continue reading →