Լինում է, չի լինում մի փոքր դդում։ Նա շատ է սիրում դդմի կուտ։
Նա գնում է պարի ։Նա մի անգամ հանդիպեց իր ընկերոջը և ասաց.
-Դու կցանկանաս գաս պարի. -ասաց դդումը ։
-Ոչ , ես պար չեմ սիրում,- ասաց խնձորը ։
– լավ. ուրեմն ես մենակով կգնամ պարի, ընկեր Լիլիթի մոտ,- ասաց դդումը։
Դդումը մենակ ու մենակ գնաց պարի։
Իսկ հետո դդումը հիշեց, որ իր պայուսակը տանն է մոռացել։
